Dit is genoeg om te gelewe het, een maal,
een maal in eenmaligheid van chromosome
wel te bestaan het van kroon tot toon.
Genoeg om te gelewe het, vol ontsluit,
ook net een maal, genoeg om dalk
vreedsaam in ‘n stille bemoeiing
met eenmaligheid van doodgaan
dalk te kan dink: ek was eenmaal
eenmaal was ek ‘n mens.
Wilma Stockenström