‘n Mens wat ‘n slaaf van gewoonte geword het,
wat elke dag dieselfde pad stap,
nooit die pas versnel of iets nuuts waag nie,
nie ‘n eie mening het of dinge ten volle ervaar nie …
hy sterf ‘n stadige dood.
Hy wat geesdrif vermy, alles swart op wit wil hê,
gevoelens wat die oë laat glinster en die hart laat bons, versmaai, nie kan lag oor menslike foute nie …
hy sterf stadig.